Zbudowano go w latach 1916-1920 jako sanatorium leczące choroby płuc. Klimat panujący w tym spokojnym zakątku Kotliny Jeleniogórskiej nadawał się do tego znakomicie. Funkcje lecznicze “Bukowiec” pełni zresztą do dnia dzisiejszego. Budynek otoczony jest rozległym parkiem który zachował resztki swojej świetności sprzed prawie wieku. Magia “Bukowca” wynika jednak nie z jego zewnętrznej urody, ale z posiadania specyficznego genius loci. Nic dziwnego, “Bukowiec” szczególnie często gościł pacjentów – artystów. Prawie całe swoje twórcze życie spędził w tym byłym sanatorium przeciwgruźliczym Józef Gielniak – jeden z najwybitniejszych powojennych polskich grafików.