Świątynia poświęcona patronom Jeleniej Góry powstała już w XIV wieku, jednak obecny kształt otrzymała w następnym stuleciu. Kościół wzniesiono z kamienia w formie trzynawowej bazyliki zwieńczonej wieżą. Do dziś podziwiać można liczne gotyckie detale kamieniarskie, najlepiej zachowane w portalach i obramieniach okiennych. Szczególnie bogaty i ciekawy jest portal południowy. W mury kościoła wbudowano dwie kaplice grobowe (z XVII i XVIII wieku), a także umieszczono na nich ponad 20 epitafiów i płyt nagrobnych z XVI - XVIII wieku. 

Główne wejście do świątyni znajduje się po stronie zachodniej, w przyziemiu wieży. Wnętrze również zachowało gotycką formę, ale wyposażenie pochodzi z czasów renesansu i baroku. Dominującym elementem jest niezwykle bogaty i monumentalny osiemnastowieczny ołtarz. 

Ponadto niezwykle cenne są pochodzące z tego samego okresu organy, wykonane w warsztacie włoskiego organomistrza Adama Caspariniego. Nieco wcześniejszymi elementami wyposażenia są pochodzące z XVI wieku ambona i intarsjowane (zdobione różnymi gatunkami drewna) stalle. 

Na terenie przyległym do kościoła stoją jeszcze dwie osiemnastowieczne figury - w pobliżu głównego wejścia kolumna Maryjna, a po północnej stronie rzeźba Św. Jana Nepomucena. Stała ona niegdyś na jednym z mostów na Młynówce, jednak po zniszczeniu i zrekonstruowaniu w XIX wieku została przeniesiona w obecne miejsce. 

Do ulicy Marii Konopnickiej możemy wrócić ulicą Boczną lub wąskim, niskim przejściem pod budynkiem parafialnym. Jeśli wybierzemy drugą opcję wyjdziemy dokładnie na wprost Bramy Wojanowskiej i Kaplicy Świętej Anny.

W roku 2011 jeleniogórski kościół farny podniesiony został dekretem Stolicy Apostolskiej do rangi Bazyliki Mniejszej.